ευφωτική ζώνη

Η ζώνη των υδάτινων οικοσυστημάτων, η οποία ξεκινά από την επιφάνεια του νερού και φτάνει μέχρι βάθος όπου υπάρχει αρκετό φως για να γίνει φωτοσύνθεση από τους φυτικούς οργανισμούς. Ως κατώτερο όριό της θεωρείται η επιφάνεια στην οποία η ένταση του φωτός είναι ίση με το 1% περίπου της αρχικής του έντασης (επίπεδο φωτοαντιστάθμισης). Το πλάτος (πάχος) της ε.ζ. δεν είναι δυνατόν να οριστεί με ενιαίο τρόπο σε όλες τις υδάτινες μάζες, γιατί η ένταση του φωτός που εισέρχεται στο νερό μειώνεται κατά εκθετικό τρόπο σε σχέση με το βάθος. Πρόσθετο πρόβλημα αποτελούν οι ποιοτικές αλλαγές που υφίσταται η ηλιακή ακτινοβολία στην πορεία της μέσα στο νερό, γιατί τα μήκη κύματος που την αποτελούν απορροφώνται σε διαφορετικό βαθμό από την υδάτινη μάζα. Έτσι, το βάθος στο οποίο θα φτάσει τελικά το κατάλληλο φως για φωτοσύνθεση εξαρτάται από τη διαύγεια του νερού που διασχίζει, δηλαδή από έναν παράγοντα που διαφέρει από τόπο σε τόπο. Γενικά πάντως, υπολογίζεται ότι σε πολύ καθαρά νερά το επίπεδο φωτοαντιστάθμισης μπορεί να βρίσκεται σε βάθος μέχρι 100 μ. (για παράδειγμα, στην καθαρή Θάλασσα των Σαργασσών), ενώ σε πολύ θολερά νερά το πλάτος της ε.ζ. είναι δυνατόν να περιορίζεται σε λίγα μόνο εκατοστά.